Vertaald door deepl.com
Tot in de 18de eeuw hebben onlusten en plunderingen in combinatie met hongersnood en epidemieën, vooral de pest, de streek verwoest en een groot deel van de dorpsbevolking doen verdwijnen.
Van de Middeleeuwen tot de 18de eeuw volgden epidemieën en dodelijke en verwoestende conflicten elkaar zonder onderbreking op. Bevolkingen schommelden, maar namen nauwelijks toe als gevolg van plagen (pest, tuberculose, oorlogen…).
Maar de situatie veranderde in de 19de eeuw en ondanks een cholera-epidemie in 1854 nam de bevolking met 60% toe! De klokkengieterij draaide op volle toeren, de wijngaarden die de hele heuvel bedekten, leverden genoeg op om 3 wijnpersen te laten draaien, de beek Thalettes dreef een meelmolen en het schoepenrad van een houtzagerij aan, er werd een gemeenschappelijke oven gebouwd en de houthakkers, rondtrekkende hartige makers en boeren konden elkaar ontmoeten in de 6 cafés van de commune!
De 19de eeuw werd gekenmerkt door de industriële revolutie en in de omgeving van Mont, langs de hele Maas, ontstonden staalfabrieken, gieterijen en smederijen, zoals die in het nabijgelegen Stenay.
Eerst werden gietijzer en staal geproduceerd, daarna mechanische onderdelen, metalen constructies, buizen, platen, enz. Rond 1830 was het departement Meuse het meest welvarende van Frankrijk op het gebied van de metallurgie, dankzij een goedkope brandstof die in grote hoeveelheden beschikbaar was: hout. De industrieën in de buurt van Mont waren talrijk maar klein en konden niet concurrerend blijven. In Stenay sloten de laatste smederijen in 2003.